برش لیزری چیست؟
برش لیزری، که در اواسط دهه 1960 آغاز شد، یک فرآیند برش است که با استفاده از لیزر تقویت‌شده به عنوان "ابزار" مشخص می‌شود. و استفاده از یک برنامه کنترل شده توسط کامپیوتر برای انجام عملیات برش.
لیزر CO2 عمدتا در برش لیزر، نئودیمیم (Nd)، گارنت آلومینیوم ایتریم (Nd: YAG) و لیزر فیبر استفاده می شود، لیزر مزایا و معایب خاص خود را دارد، به عنوان مثال، لیزر CO2 انتخاب ایده آل برش است. و حکاکی، Nd مناسب تر برای کاربردهای برش لیزری که نیاز به انرژی زیادی دارند و لیزر فیبر جایگزین لیزرهای دیگر می شود، بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
برش پلاسما چیست؟
برش پلاسما در دهه 1950 آغاز شد و یکی دیگر از روش‌های برش است که با استفاده از مشعل‌های پلاسما مشخص می‌شود. مشعل پلاسما جریانی از گرمای پلاسما تولید می‌کند که می‌تواند سخت‌ترین مواد را ذوب کند.
برش پلاسما از آتش یا شعله استفاده نمی‌کند، بلکه در عوض از گاز یونیزه رسانای الکتریکی استفاده می‌کند که به عنوان پلاسما نیز شناخته می‌شود. پلاسما می‌تواند به دمای بسیار بالایی مانند 20000 درجه سانتی‌گراد برسد.
کارگران برش پلاسما باید از تجهیزات حفاظت فردی مناسب برای جلوگیری از قوس چشم استفاده کنند که به عنوان فوتوکراتیت یا کراتیت فرابنفش نیز شناخته می‌شود، آسیبی که زمانی رخ می‌دهد که کارگران' چشم ها در معرض دوزهای بالایی از تابش هستند. از آنجایی که مشعل های پلاسما تشعشع می کنند، کارگران باید از عینک استفاده کنند.
برش لیزر و برش پلاسما می توانند قطعه کار فلز را به روش های کاملاً متفاوتی برش دهند. برش لیزری از لیزر تقویت شده استفاده می کند، در حالی که برش پلاسما از پلاسما استفاده می کند.
